ني انبان (ني انبونه)
این ساز که در مناطق جنوبی ایران متداول است ، از دو قسمت عمده نی و انبان تشکیل شده است . تعداد نی ها دو عدد و هر نی شش سوراخ دارد . پی کک (قمیش ) نی کوچک زبانه داری است که بر روی هر کدام از نی ها سوار است و با دم هوای انباشته شده در انبان ایجاد صدا می کند . این نی ها هر دو درون یک غلاف چوبی قرار می گیرند که به این مجموعه دسته نی انبان اطلاق می شود .
قسمت دوم ، انبان است . جنس انبان یا مشک از پوست بزغاله ، بز و یا بره کوچک تهیه می شود . انبان در حکم محفظه ذخیره هوا برای نوازنده است که از یک طرف هوا به آن وارد می شود و از طرف دیگر به دسته نی انبان منتقل می شود
نظرات شما عزیزان: